گورباچف ​​"غرور" واشنگتن پس از اتحاد جماهیر شوروی را محکوم می کند - RT en français

آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی در 24 دسامبر گفت که ایالات متحده "خود را در جنگ سرد پیروز اعلام کرده است" و گسترش ناتو زاییده اراده غرب برای "ساختن یک امپراتوری جدید" است.

بحران کنونی روسیه و غرب ناشی از "استکبار" آمریکا از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی است و آخرین رهبر آن، میخائیل گورباچف، در 24 دسامبر، در آستانه سی امین سالگرد استعفای خود، که پایان آن است، حکومت کرد. اتحاد جماهیر شوروی

در این شرایط چگونه می توان به روابط عادلانه با آمریکا، با غرب امیدوار بود؟

میخائیل گورباچف ​​90 ساله با محکوم کردن "پیروزی گرایی" واشنگتن به ریانووستی گفت: [...] در این شرایط چگونه می توان به روابط عادلانه با آمریکا، با غرب امیدوار بود؟

به گفته وی، اردوگاه غرب می خواست «امپراتوری جدیدی بسازد» و «ایده گسترش ناتو در آنجا متولد شد». به گفته ولادیمیر پوتین، گسترش اتحاد آتلانتیک به کشورهای بلوک شرق سابق در دهه 1990، عامل اصلی بحران روسیه و غرب است.

گفتگو با ایالات متحده با تشویق میخائیل گورباچف

در همین راستا، رئیس‌جمهور روسیه به ایالات متحده و متحدانش پیشنهاد کرد معاهده‌هایی را امضا کنند که به‌ویژه هرگونه گسترش آینده ائتلاف به شرق و همچنین فعالیت‌های نظامی در نزدیکی مرز روسیه در ایالات متحده را ممنوع کند. فضای شوروی سابق

واشنگتن که بسیاری از این اتهامات را غیرقابل قبول می‌داند، با این وجود موافقت کرده است تا برای کاهش تنش مذاکره کند. ایالات متحده و اتحادیه اروپا مسکو را به جمع آوری نیرو در مرزهای اوکراین متهم می کنند و روسیه را به تحریم های اقتصادی بی سابقه در صورت تجاوز تهدید می کنند. این اتهامات مرتباً توسط مسکو رد می شود و مسکو قاطعانه آن را رد می کند و توضیح می دهد که می خواهد امنیت خود را در برابر "تحریک های" کیف و غرب تضمین کند.

میخائیل گورباچف ​​از مذاکرات برنامه ریزی شده برای ژانویه ستایش کرد: "من از آنها حمایت می کنم و به نتایج امیدوار هستم." او در 25 دسامبر 1991 به عنوان رئیس جمهور اتحاد جماهیر شوروی استعفا داد و پایان رسمی دولت فدرال بود. چند روز قبل، رهبران بلاروس، روسیه و اوکراین به طور یکجانبه پایان اتحاد جماهیر شوروی را اعلام کردند.

ولادیمیر پوتین بارها سقوط اتحاد جماهیر شوروی را "بزرگترین فاجعه ژئوپلیتیک قرن بیستم" خوانده است. برای بسیاری از روس ها، ناپدید شدن این گروه، متولد 1922، و بحران اقتصادی و اجتماعی متعاقب آن همچنان یک آسیب است.